อีกครั้งกับด้วงสาคู

อีกครั้งกับด้วงสาคู

คนใต้จะคุ้นเคยกับ ด้วงเป็นอย่างดีค่ะ สมัยก่อนตอนเด็กๆ ที่ถนนทางเข้าวัด ทั้งแถบจะเป็นป่าสาคู(หาอ่านได้ค่ะในเว็บนี้ต้นสาคูมีผู้ที่มาโพสแล้วค่ะ) แม่ชอบเอาทางสาคูมาตัด แล้วทาหน้า เพื่อเป็นครีมพอกหน้าอย่างดี แม่ว่าแก้ฝ้าได้ค่ะ ส่วนพ่อก็ชอบไปหาเอามาแช่น้ำ ก็แช่ในคลองนั่นแหละ

และอีกไม่นานนัก เราก็ได้กิน ด้วงกัน พี่สาวคนโตหุงข้าว พ่อจะเอาตัวด้วงนี่นะตั้งไว่บนฝามี หากวันไหน หาได้มาไม่มาก ตัวสองตัวก็เอาตั้งบนหม้อข้าวตราจรเข้ที่หุงกับฟืนนะ หรือวันไหนหุงข้าวกับกะทะ ก็ตั้งบนฝาชีแล้วตัวด้วงก็จะ เด่ว เด่ว เด่ว แล้วเราก็ได้กิน แต่ส่วนใหญ่ หากได้ 2-3 ว เรานะ คือยายอิ๊ดคนเดียว คนอื่นไม่มีเอี่ยวหรอก เพราะยายอิ๊ด เป็นน้องคนสุดท้อง เขาว่าคนสุดท้องน้องแต่บ้า 5++++ อันนี้จริงค่ะ ยอมรับตัวเอง

มากล่าวถึงด้วงกันอีกดีกว่าค่ะ ในพื้นที่อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครศรีธรรมราช มีการเลี้ยงที่แพร่หลายค่ะ ทำราคาได้ดีทีเดียว โลละ200-250 แนะ

สอบถามคนในพื้นที่เขามีวิธีการเลี้ยงแบบนี้ค่ะ
ประกอบไปด้วย...

*เตรียมสถานที่ โดยควรเป็นสถานที่ที่แดดส่องไม่ถึงเพราะด้วงจะชอบสภาพพื้นที่มีความชื้นค่ะ บางที่มีการเลี้ยงเป็นล่ำเป็นสัน สร้างโรงเรือนแบบถาวรก็มีค่ะ
*กำจัดพวกมดบริเวณรอบที่เราจะตั้งต้นสาคูเพื่อป้องกันมดมากัดกินด้วง โดยให้ใช้ปูนขาวโรยให้รอบค่ะ
*ตัดต้นสาคูเป็นท่อนมาตั้งให้อยู่ในแนวตั้ง
*นำน้ำปลามาผสมกับน้ำตาลปี๊บให้มีลักษณะที่ข้นเหนียว แล้วนำไปทาบริเวณต้นสาคู (ตรงหน้ากว้างของสาคู)
*นำเปลือกสาคูหรือกาบมะพร้าวมาปิดทับไว้
*ประมาณ 1 เดือนก็จะมีแมลงหวังมาไข่ไว้แล้วก็เกิดเป็นด้วง สามารถเก็บนำไปขายได้แล้วค่ะ

การสังเกตว่ามีด้วงเกิดขึ้นหรือยังให้ใช้ไม้เคาะดูที่ท่อนสาคู ถ้ามีเสียงดังพรวก ๆหรือ พุก ๆ(ไม่แน่น)ก็แสดงว่ามีด้วงเกิดขึ้นแล้ว เพราะด้วงจะกัดกินเนื้อไม้สาคูอยู่ด้านใน
สาคู 1 ท่อน ประมาณจะได้ด้วง 1-2 โล ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับลักษณะของอากาศด้วยจ้า


บ้านสวนพอเพียง
หมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงบนอินเทอร์เน็ต : แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง